ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 0030 210 920 6000
IHG® TOLL FREE: 00 800 3122 1211
Η ιστορία είναι απλή: ένα αγόρι Ιρλανδός απογοητευμένος από την αγάπη σταματά να τραγουδά και να συνθέτει. Μία τυχαία συνάντηση με μία μετανάστρια Σέρβα του επαναφέρει την επιθυμία για μουσική, για αγάπη, για ζωή.
Η συνέχεια δεν αναμένονταν: Το μιούζικαλ Once με την απλή ιστορία και εξίσου απλή υπόθεση, θριάμβευσε στο Broadway και στο West End, τιμήθηκε με οκτώ βραβεία Τόνι και με βραβείο Ολιβιέ, έγινε ταινία και έλαβε βραβεία Όσκαρ, Γκράμμυ και υμνήθηκε από κοινό και κριτικούς. Το σχεδόν «χειροποίητο» φιλμ, με ελάχιστο budget, σε σκηνοθεσία Τζων Κάρνεϋ, όταν πρωτοβγήκε το 2007, κατέκτησε το βραβείο κοινού στο φεστιβάλ του Σάντανς και του Δουβλίνου. Στη θεατρική του προσαρμογή, η μουσική του Γκλεν Χάνσαρντ, τραγουδιστή του ροκ συγκροτήματος The Frames από την Ιρλανδία αγαπήθηκε από το κοινό και το τραγούδι «Falling Slowly» έλαβε Όσκαρ πρωτότυπου τραγουδιού το 2008.
Η ελληνική προσαρμογή στην εναλλακτική σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Το κείμενο του Once υπογράφει η πολυβραβευμένη Ιρλανδή συγγραφέας και σκηνοθέτης Έντα Ουόλς, ενώ η απόδοση του κειμένου στα ελληνικά έγινε από τον Δημήτρη Δημόπουλο. Στη σκηνή, οι ηθοποιοί και τραγουδιστές καλούνται όχι μόνο να χορέψουν αλλά και να παίξουν τα μουσικά όργανα, προσθέτοντας μία ακόμη δυσκολία στην εκτέλεση αλλά και μία πραγματικά αποκαλυπτική σκηνική εμπειρία. Η σκηνοθεσία του «ελληνικού» Once είναι του Ακύλλα Καραζήση, το άκρως εντυπωσιακό σκηνικό της Εύας Μανιδάκη, τα κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη και η χορογραφία της Αμαλίας Μπένετ. Τους φωτισμούς «σκηνοθετεί» ο Γιάννης Δρακουλαράκος. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους κρατούν η Μαρίνα Σάττι και ο Αποστόλης Ψυχράμης. Μαζί τους ένα δυναμικό καστ ηθοποιών με μουσικό και χορευτικό ταλέντο. Απολαύστε το έως τις 20 Ιανουαρίου 2019.
Αλήθεια ποιο είναι το πραγματικό όνομα της Σταχτοπούτας; Δεν το γνωρίζει κανείς! Γιατί σημασία έχει ότι το όμορφο, ευγενικό κορίτσι που υποχρεώθηκε να ζει μέσα στις στάχτες υπηρετώντας την κακιά μητριά της με τις εξίσου κακές της κόρες, κατάφερε με τη βοήθεια της νεράιδας νονάς της, της αγνής της ψυχής και φυσικά της μοναδικής ομορφιάς της να γίνει η νέα βασίλισσα του μικρού βασιλείου όπου ζει ακόμη και ως Σταχτοπούτα.
Τα μπαλέτα του πριγκιπάτου
Τα μπαλέτα πάλι του Μόντε Κάρλο ιδρύθηκαν εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα, το 1909 και ενισχύθηκαν με τη συμμετοχή σπουδαίων σολίστ χορού, όπως ο Νιζίνσκι και η Πάβλοβα. Την εποχή της πριγκίπισσας Γκρέις του Μονακό, τα μπαλέτα απογειώθηκαν και αναγνωρίστηκαν ανάμεσα στα σημαντικότερα στον κόσμο.
Η χορογραφία του Ζαν-Κριστόφ Μαγιό και η μουσική του Προκόφιεφ θα μαγέψουν τους μικρούς και τους μεγάλους, ενώ οι άρτιοι χορευτές θα εντυπωσιάσουν τους γνώστες του κλασικού χορού. Από τις 21 Δεκεμβρίου και έως τις 29, στην αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη.
Μετά την τεράστια επιτυχία της έκθεσης Van Gogh Alive με την αθρόα προσέλευση μεγάλων και μικρών, μία ακόμη ιδιοφυής προσωπικότητα θα ξεδιπλωθεί μέσα από το έργο του, πολυσχιδές και πρωτοπόρο, με αφορμή τα 500 χρόνια από τον θάνατό του. Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι υπήρξε επιστήμονας -εφευρέτης, φιλόσοφος, ζωγράφος και γλύπτης, αλλά και βιολόγος, αρχιτέκτονας, μηχανικός και «ανατόμος». Έχει μείνει στην ιστορία για την «αινιγματική» Μόνα Λίζα και τη τοιχογραφία του Μυστικού Δείπνου, αλλά και για τις γνώσεις του περί ανατομίας, τις μηχανικές του εφευρέσεις πάνω στις οποίες βασίστηκαν μηχανές που εφευρέθηκαν χρόνια αργότερα, όπως μηχανές πτήσεων ή στρατιωτικού τύπου καθώς και μουσικά όργανα.
Οι διαφορετικές πτυχές του Λεονάρντο Ντα Βίντσι με τη σύνθεση τριών εκθέσεων σε μία
Για να αποτυπωθούν οι διαφορετικές πτυχές του Λεονάρντο Ντα Βίντσι χρειάστηκε η συνεργασία του μουσείου Leonardo da Vinci στη Ρώμη, του Ινστιτούτου Lumiere Technology στο Παρίσι και ειδικών από την Ιταλία και τη Γαλλία και η σύνθεση τριών διαφορετικών εκθέσεων σε μία. Η εμπειρία του επισκέπτη θα είναι οπτικοακουστική, όπως και στην έκθεση του Van Gogh, ενώ τα παιδιά θα μπορούν να συμμετέχουν μαθαίνοντας από διαδραστικούς πίνακες.
Στους εμβληματικούς χώρους του Παλιού Αμαξοστασίου στο Γκάζι
Για τις ανάγκες της έκθεσης έχει επιλεγεί ο χώρος του παλιού αμαξοστασίου στο Γκάζι, ένας απόλυτα ταιριαστός χώρος που επιτρέπει την παρουσίαση πάνω από 200 εκθεμάτων από το Μουσείο Ντα Βίντσι, 75 αντίγραφα των μηχανικών εφευρέσεων, 17 ξεχωριστές θεματικές ενότητες, αντιπαραβολή των έργων του με σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα, διαδραστικές εμπειρίες και κατανοητές επεξηγήσεις.
Από τις 30 Νοεμβρίου 2018 έως τις 30 Μαρτίου 2019.
Τι σημαίνει ANTI; Αντίθεση, αντίρρηση, αντιπαλότητα, αντίφαση; Πόσο το ΑΝΤΙ χαρακτηρίζει την πόλη της Αθήνας με δέκα χρόνια εγκαταστημένη οικονομική, κοινωνική και ηθική κρίση; Τι σημαίνει για την Αθήνα και τους κατοίκους της η μη-συμμόρφωση και η κανονικοποίηση της αντίθεσης στην πολιτική κουλτούρα έως και τη διαδικτυακή παραζάλη, μέσα από βιντεοπαιχνίδια, Netflix μέχρι και ινδάλματα της εποχής; Η 5η Biennale έκλεισε «περιμένοντας του βαρβάρους», η 6η ξεκινά κηρύσσοντας την αντι-εποχή.
Σε 4 κτίρια στο κέντρο της Αθήνας, περισσότεροι από 100 καλλιτέχνες θα προσκαλέσουν και θα προκαλέσουν σχολιάζοντας την πραγματικότητα μέσα από τα έργα τους
Από τις 26 Οκτωβρίου και για περισσότερο από έναν μήνα, 100 καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο θα έχουν εγκαταστημένα τα ΑΝΤΙ εκθέματά τους, σε 4 κτίρια στο κέντρο της πόλης. Τέσσερα κτίρια που έχουν εγκαταλειφθεί, οριοθετώντας με την κενότητά τους, την ΑΝΤΙ εποχή τόσο της δυσφορίας, όσο και της εξέγερσης στην πόλη. Κεντρικός χώρος το κτήριο ΤΤΤ (Σταδίου 5), η Μπενάκειος Βιβλιοθήκη (Ανθίμου Γαζή 2), το πρώην ξενοδοχείο Esperia Palace (Σταδίου 22) και το πρώην κτήριο του ΤΣΜΕΔΕ (Κολοκοτρώνη 4.
Οι διοργανωτές της Biennale (2005), η Ξένια Καλπακτσόγλου, επιμελήτρια έργων σύγχρονης τέχνης, ο Αυγουστίνος Ζενάκος, δημοσιογράφος και ο Poka-Yio, εικαστικός καλλιτέχνης, μέσα από την επιλογή των κτηρίων και κυρίως μέσα από την επιλογή του κέντρου της πόλης, απαθανατίζουν την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική στιγμή της.