ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 0030 210 920 6000
IHG® TOLL FREE: 00 800 3122 1211
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 0030 210 920 6000
IHG® TOLL FREE: 00 800 3122 1211
Με μία νέα όπερα γιορτάζει τα 80 της χρόνια η Εθνική Λυρική Σκηνή, συνεχίζοντας την πολιτική των αναθέσεων σε Έλληνες συνθέτες, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα «ελληνικό» ρεπερτόριο όπερας. Η «Πάπισσα Ιωάννα», το ανατρεπτικό, συγκλονιστικό βιβλίο του Εμμανουήλ Ροίδη, χαρίζει την πλοκή στο λιμπρέτο του αξιόλογου λογοτέχνη και λιμπρετίστα Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη και ντύνεται μουσικά από τον πολυβραβευμένο συνθέτη Γιώργο Βασιλαντωνάκη, για να ανέβει στη σκηνή της Λυρικής Σκηνής για μόλις τρεις παραστάσεις.
Η Πάπισσα Ιωάννα, ένα παιδί – θαύμα, μία γυναίκα – μύθος, ένα πλάσμα που έφτασε στην ύβρι και τιμωρήθηκε για αυτό, βρίσκοντας κάθαρση στην αγκαλιά του Θεού, ένα πρόσωπο μυθικό ή και αληθινό, που τοποθετείται χρονιά στον 9ο αιώνα, μπαίνει στο κέντρο της πλοκής του Ροίδη για να μιλήσει για τη γυναικεία φύση και να κάνει σκληρή κριτική στην υποκρισία των εκπροσώπων της εκκλησίας. Η εμβληματική ηρωίδα και η διαδρομή της, προς την δόξα και αμέσως μετά στην ατίμωση αλλά και το πλήθος, πάντα άγριο, φορτισμένο συναισθηματικά και έτοιμο να παρασυρθεί, αποτέλεσαν ιδανικό υλικό όπερας, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Ο Γιώργος Βασιλαντωνάκης που ζει και εργάζεται στις ΗΠΑ, μέσα από την πολυετή του ενασχόληση με τη μουσική ακαδημαϊκά αλλά και δημιουργικά, έχει επιδείξει έργα συναισθηματικά και εγκεφαλικά την ίδια στιγμή. Η πρόκληση του κόσμου του Ροίδη, πολυσύνθετος και ορισμένες φορές «υπόγειος» ταιριάζει στη μουσική θητεία του συνθέτη και λειτουργεί προκλητικά για τη δημιουργία πολλαπλών μουσικών μορφών.
Η σκηνοθεσία του έργου έχει ανατεθεί στον αναγνωρισμένο Δημήτρη Καραντζά, ο οποίος έχει αναμετρηθεί με επιτυχία με πολλά έργα του διεθνούς ρεπερτορίου, ενώ ήταν υποψήφιος και για το 16ο Ευρωπαϊκό Βραβείο Θεάτρου. Στον ρόλο της Πάπισσας Ιωάννας η Ελληνίδα υψίφωνος Χρύσα Μαλιαμάνη, νέα αλλά ήδη καταξιωμένη με αρκετούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στο ενεργητικό της, ενώ στον ρόλο του Φρουμέντιου και του Φλώρου, εραστές της Ιωάννας, ο διακεκριμένος βαρύτονος της ΕΛΣ, Διονύσης Σούρμπης.
8, 15, 22 Μαρτίου 2020. Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος. ΚΠΙΣΝ
Οι Απόκριες στην Αθήνα και οι εκδηλώσεις που σχετίζονταν με τον εορτασμό τους ξεκίνησαν από το 1834 και έπειτα, όταν η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Έως τότε τα πρωτεία στον εορτασμό της Αποκριάς μαζί με το καρναβάλι, τα κρατούσε η Ζάκυνθος και η Πάτρας. Ωστόσο, όταν η Αθήνα έγινε το κέντρο και ο τόπος διαμονής της λεγόμενης «υψηλής κοινωνίας», ήθη και έθιμα της ευρωπαϊκής κουλτούρας, οι αποκριάτικες στολές, οι χοροί μεταμφιεσμένων, οι συγκεντρώσεις εντός και εκτός, στους δρόμους και στις πλατείες, οι θεατρικές, μουσικές και εν γένει καλλιτεχνικές παραστάσεις, χαρακτήριζαν το σύνολο της γιορτής που κρατούσε τέσσερις εβδομάδες και κορυφώνονταν όσο πλησίαζε η Καθαρά Δευτέρα.
Την εποχή του Όθωνα, η δυτικότροπη κουλτούρα συνδυάστηκε με επιτυχία με τους τρόπους διασκέδασης των λαϊκών τάξεων αναδεικνύοντας πρωτότυπους, καινοτόμους εορτασμούς, που έλκυαν το ενδιαφέρον όλων στην Ελλάδα και αλλά και πολλών επισκεπτών από το εξωτερικό. Οι χοροί εντός των σπιτιών μεταφέρθηκαν έξω και από τα πολυτελή σαλόνια οι συμμετέχοντες στις διασκεδάσεις έβγαιναν στους δρόμους και γλένταγαν όλοι μαζί, με μεγαλύτερη εξωστρέφεια και απαράμιλλο κέφι. Άντρες και γυναίκες αποποιήθηκαν σταδιακά τις κομψές στολές και ενστερνίστηκαν πιο περιπαιχτικές μάσκες και στολές, συμμετείχαν σε διαφόρων ειδών «πολέμους» (με ρόπαλα, με ρεβίθια, κ.ά.), σε μαζικά χορευτικά και αθλητικά (γαϊτανάκι και γκαμήλα), παρακολουθούσαν λαϊκά δρώμενα, με κύριο ανάμεσα τους τον Καραγκιόζη αλλά και παντομίμα.
Την εποχή του μεσοπολέμου η παλιά Αθήνα μπαίνει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και η Πλάκα γίνεται το κέντρο των εκδηλώσεων του αθηναϊκού καρναβαλιού, ενώ το 1931 ξεκινά και το αθηναϊκό καρναβάλι που λαμβάνει χώρα στους γραφικούς δρόμους της παλιάς Αθήνας. Η Πλάκα παραμένει στο επίκεντρο των καρναβαλιστών και των μασκαρεμένων για αρκετές δεκαετίες. Ακόμη και σήμερα, παιδιά και ενήλικες μασκαράδες συναντιούνται σε κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας, στην Ερμού, την Αιόλου και τη Σταδίου και κατευθύνονται προς την Πλάκα, είτε για να απολαύσουν μία βόλτα, είτε για να αναμετρηθούν σε εμφάνιση και σε κέφι με άλλους μεταμφιεσμένους. Τα τελευταία χρόνια ο Δήμος Αθηναίων οργανώνει εκδηλώσεις με επίκεντρο την πόλη, ανακοινώνοντας ένα πλούσιο «συμμετοχικό» πρόγραμμα, με μουσικά κυρίως δρώμενα και πάντα το απαραίτητο θέατρο σκιών. Μείνετε συντονισμένοι στο πρόγραμμα του Δήμου μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας και από την ιστοσελίδα του Δήμου City of Athens.
Ένα εξαιρετικό θεατρικό έργο από έναν σπουδαίο σκηνοθέτη
Η οπερέτα του Γιόχαν Στράους «Νυχτερίδα» αποφασίστηκε να αποτελέσει το έργο με το οποίο η Εθνική Λυρική Σκηνή θα γιορτάσει τα 80 χρόνια λειτουργίας της. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να επιλεγεί κάτι διαφορετικό; Η «Νυχτερίδα» αποτέλεσε το πρώτο έργο με το οποίο ξεκίνησε στις 5 Μαρτίου 1940 τις δραστηριότητες της η Εθνική μας Λυρική Σκηνή, ως τμήμα τότε του Εθνικού Θεάτρου. Η «Νυχτερίδα» αγαπήθηκε από όλα τα διαφορετικά κοινά που την παρακολούθησαν ως μία κωμική όπερα, με ευφάνταστη πλοκή παρεξηγήσεων και εξαιρετικά μουσικά θέματα που υπερβαίνουν τα στερεότυπα της βιεννέζικης οπερέτας.
Στη «Νυχτερίδα», έργο σε τρεις πράξεις, η απιστία και οι παρεξηγήσεις κυριαρχούν, απιστία μεταξύ συζύγων αλλά και μεταξύ φίλων και πλήθος παρεξηγήσεων που επιλύονται στην τρίτη πράξη αφήνοντας την αίσθηση μίας φάρσας που «παρακινήθηκε» από τη σαμπάνια, επιτυγχάνοντας το πολυπόθητο «τέλος καλό, όλα καλά». Η παράσταση του Φεβρουαρίου 2020 (8 παραστάσεις από τις 7 Φεβρουαρίου έως τις 5 Μαρτίου), σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ευκλείδη, μεταφέρει τη δράση από τα βιεννέζικα σαλόνια στα αστικά σαλόνια της Αθήνας και στις καμπάνες του Αστέρα Βουλιαγμένης του 1960, επιχειρώντας το επιτρεπτό μπλέξιμο της μεταφοράς της δράσης στη σύγχρονη εποχή, κάτι που συνηθίζεται στο ελαφρύ μουσικό θέατρο.
Ο Γιόχαν Στράους ο νεότερος (ο πατέρας του Γιόχαν Στράους ο πρεσβύτερος ήταν επίσης συνθέτης), θεωρείται ο «βασιλιάς του βαλς» και παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του να ασχοληθεί με το μουσικό αυτό είδος, κατάφερε ήδη στα 30 του χρόνια να ξεπεράσει σε φήμη τόσο τον πατέρα του όσο και τον διάσημο συνθέτη οπερέτας Ζακ Όφενμπαχ. Τη Νυχτερίδα τη συνέθεσε το 1874, ενώ το 1894 ο περίφημος συνθέτης και αρχιμουσικός Γκούσταφ Μάλερ ανέλαβε να τη διευθύνει στην Όπερα του Αμβούργου, επικυρώνοντας με την πράξη του αυτή αυτό που πίστευε τόσο ο ίδιος όσο και δεκάδες ακόμη σπουδαίοι μουσικοί -Μπραμς, Βάγκνερ, Ραβέλ -την εξαιρετική ποιότητα της μουσικής του Στράους.
Την επετειακή «Νυχτερίδα» θα διευθύνει ο μαέστρος Γιώργος Ζιάβρας, ενώ ανάμεσα στους μονωδούς αναφέρονται οι Δημήτρης Πακσόγλου, Νίκος Κοτενίδης, Γιάννης Καλύβας, Ελένη Καλένος, Άννα Στυλιανάκη, Άρτεμη Μπόργκη, κ.ά.. Τη χορωδία διευθύνει ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος.
Ένα εξαιρετικό θεατρικό έργο από έναν σπουδαίο σκηνοθέτη
Ο Γιον Γκάμπριελ Μπόρκμαν του κορυφαίου Νορβηγού δραματουργού Χένρικ Ίψεν, ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, σε νέα μετάφραση, στον «ιδανικό» για το έργο, χώρο του Υποσκηνίου του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη. Ο Μπόρκμαν αποτελεί το προτελευταίο έργο του κορυφαίου δραματουργού, που πραγματεύεται τον ξεπεσμό της ζωής, όταν αυτή συνδέεται με το χρήμα, το αδιέξοδο και τις εμμονές στα οποία οδηγείται η ζωή ενός ανθρώπου που μάχεται για τον πλούτο και την εξουσία.
Ο Ίψεν, γιος μιας πλούσιας οικογένειας που έχασε τα πάντα, όταν εκείνος ήταν μόλις 7 ετών, πραγματεύτηκε με μαεστρία την κοινωνική θέση της γυναίκας, τις ηθικές συγκρούσεις που προκαλούνται από τις οικονομικές δυσκολίες και τους κρυφούς μηχανισμούς της κοινωνίας. Στον Μπόρκμαν, ο Ίψεν πραγματεύεται το πάθος για τον πλούτο και την εξουσία και τον ηθικό ξεπεσμό του ανθρώπου που δεν μπορεί να τα χορτάσει, όσο και αν καταστρέφει τους άλλους και τον ίδιο του τον εαυτό σε αυτή του την προσπάθεια. Ο Γιάννης Χουβαρδάς, στα 45 χρόνια της θεατρικής του πορείας, καταπιάνεται με τον Ίψεν για τρίτη φορά, επιλέγοντας στον πρωταγωνιστικό ρόλο τον Νίκο Χατζόπουλο και δίπλα του τις Ρένη Πιττακή και Λυδία Φωτοπούλου.
