ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΘΕΑΤΡΟ: ΑΓΑΠΗΤΗ ΕΛΕΝΑ & ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ

Έχουμε πολύ καιρό να δούμε τόσο «καλό» θέατρο. Κείμενο, ηθοποιοί, σκηνοθεσία, όλα δεμένα αρμονικά με αποτέλεσμα συγκλονιστικό. Το κείμενο με σταδιακό κρεσέντο, αριστοτεχνικά γραμμένο, κρατά τον θεατή σε αγωνία, χωρίς να υποψιάζεται το τέλος. Ένα τέλος που φέρνει την αρχαιοελληνική κάθαρση και αποκαλύπτει τον σύγχρονο ξεπεσμό. Έργο διαχρονικό, το «Αγαπητή Ελένα», της Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια μας συγκλονίζει συθέμελα γιατί είναι αληθινό πέρα ως πέρα. Συνέβη, συμβαίνει και θα συμβεί, όσο υπάρχουν οι Ελένες και οι άλλοι. Μία συγκλονιστική Αριέττα Μουτούση καθώς και όλοι οι «φοιτητές» της, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη. Πιθανόν σταματά στις 29 Ιανουαρίου. Μην το χάσετε. Θέατρο Επί Κολωνώ.

Περισσότερες πληροφορίες

Ο Δον Ζουάν από τον Μιχαήλ Μαρμαρινό στη Στέγη

Στις 25 Ιανουαρίου ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, στο θέατρο στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών σκηνοθετεί το «σύμβολο» του καρδιοκαταχτητή, τον Δον Ζουάν του Μολιέρου. Ο ήρωας προκαλεί τη συντηρητική κοινωνία, αμφισβητεί την αγάπη, ξεγυμνώνει και απογυμνώνεται χωρίς ίχνος δισταγμού. Μυθικό ή πραγματικό πρόσωπο, σοκάρει χωρίς διαφοροποίηση το κοινό αφού αποκαλύπτει περίτεχνα τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης. Ο σκηνοθέτης, από τις πρώτες κιόλας παραστάσεις του στα μέσα της δεκαετίας του 1980 χαράσσει έντονα τα χνάρια του στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο σκηνοθετώντας με δύο παραδοχές: «Θέατρο είναι η τέχνη πάνω στην ιστορία των ανθρώπων», «Δεν υπάρχει στιγμή στην καθημερινότητα που να μην είναι θέατρο μόλις υπάρξει το κατάλληλο βλέμμα». Για λίγες παραστάσεις.

Περισσότερες πληροφορίες