ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 0030 210 920 6000
IHG® TOLL FREE: 00 800 3122 1211
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 0030 210 920 6000
IHG® TOLL FREE: 00 800 3122 1211
Με τον αξιοπρόσεκτο τίτλο «Ελέφαντας & θα έπρεπε να με είχες δει να χορεύω βαλς» (Elephant & you should have seen me dancing waltz), ο εικαστικός, περφόρμερ και σκηνοθέτης Ραμπί Μρουέ δημιουργεί για το Dance On Ensemble δύο έργα – γροθιά για το τραύμα που παραμένει κοινό σε όλους τους ανθρώπους αλλά και τόσο υποκειμενικό την ίδια στιγμή.
Το Elephant, το πρώτο από τα δύο έργα της βραδιάς, «μιλά» για την ανθρώπινη φύση πάνω σε ένα σκηνικό από 316 σχέδια νεκρών σωμάτων που ζωγράφιζε ο καλλιτέχνης επί ένα χρόνο (ένα την ημέρα). Με τη συνδρομή δύο χορευτών -Ty Boomershine και Jone San Martin - ο Μρουέ ξεδιπλώνει την ανθρώπινη φύση όπως ξεπροβάλει έπειτα από ένα ακραίο βίαιο γεγονός, από έναν πόλεμο ή ένα έγκλημα.
Στο δεύτερο έργο, με τίτλο you should have seen me dancing waltz, μία συμπαραγωγή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών και του Ιδρύματος Ωνάση, το ανθρώπινο σώμα γίνεται το σύνορο μεταξύ του έξω κόσμου και του εσωτερικού, τονίζοντας τον εμφύλιο πόλεμο των δύο πλευρών με κοινό σημείο αναφοράς το σώμα του χορευτή.
Το έργο στο σύνολό του παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρώτη στη Στέγη, προσφέρει στο κοινό τη δυνατότητα θέασης των εμπειριών πολέμου και πολιτικών αγώνων του Ραμπί Μρουέ, που ωστόσο εκφράζονται δημιουργικά από τον άκρως πολιτικοποιημένο δημιουργό.
Μία έκθεση που την περίμεναν πολλοί. Αλέξης Ακριθάκης στο Μουσείο Μπενάκη. Σε συνέχεια των αφιερωμάτων του Μουσείου στους μεγάλους Έλληνες ζωγράφους.
Αν ζούσε σήμερα, θα ήταν 80 χρόνων. Με αφορμή την επέτειο της γέννησής του, και 25 χρόνων από τον θάνατό του, το Μουσείο Μπενάκη πραγματοποιεί έκθεση αφιερωμένη στον σημαντικό Έλληνα ζωγράφο, στον Αλέξη Ακριθάκη. Στην έκθεση δόθηκε ο τίτλος «τσίκι – τσίκι», έτσι όπως αποκαλούσε τη συγκεκριμένη αναγνωρίσιμη τεχνική του καλλιτέχνη, ο μεγάλος συγγραφέας Κώστας Ταχτσής, στα μέσα της δεκαετίας του ’60. Για άλλους, η συγκεκριμένη ονοματοθεσία δόθηκε από τον ίδιο τον καλλιτέχνη, ο οποίος έτσι συνήθιζε να αποκαλεί τη σχολαστική επανάληψη των μοτίβων του, που μοιάζουν αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ταυτόσημα. Ωστόσο, εκτός από τη συγκεκριμένη σειρά – τεχνοτροπία που απασχόλησε τον Ακριθάκη για περίπου μία δεκαετία (1965-1975), στην έκθεση έχουν επιλεγεί και άλλα έργα του ζωγράφου που θεωρήθηκαν σημαντικά για την εξέλιξη της προσωπικής του δημιουργικής ταυτότητας και της εικαστικής του πορείας.
Οι επιμελητές της έκθεσης, ο Αλέξιος Παπαζαχαρίας και η κόρη του καλλιτέχνη Χλόη Geitmann – Ακριθάκη αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι τα έργα του Ακριθάκη που έχουν επιλεγεί και εκτίθενται, χαρακτηρίζονται από την ίδια λογική, με μέσο το μελάνι και το χαρτί. Ένα μέσο που χρησιμοποιούν τα παιδιά και που καθώς μεγαλώνουμε «ξεθωριάζει» ως τρόπος έκφρασης. Στον Ακριθάκη ωστόσο, έμεινε ανεξίτηλη και αιφνιδιαστικά όμορφη. Τα έργα του καλλιτέχνη, ανεξάρτητα από τον όγκο τους ή και το θέμα τους, είναι σχεδόν πάντα πολιτικά, σχολιάζουν την επικαιρότητα, αλλά το κάνουν με μία αισιόδοξη, παιχνιδιάρικη ματιά. Στην έκθεση που θα διαρκέσει έως τις 17 Νοεμβρίου, έχουν προγραμματιστεί ξεναγήσεις, κάθε Σάββατο στις 12 το μεσημέρι.
Με μία από τις δημοφιλέστερες όπερες του Μπελλίνι ξεκινά τη χειμερινή της σεζόν η Εθνική Λυρική Σκηνή. Η Υπνοβάτις, αποτελεί ένα αριστούργημα του συνθέτη, ένα μουσικό «ποίημα», που γνώρισε μεγάλη επιτυχία από το πρώτο της κιόλας ανέβασμα, το 1831 στο Μιλάνο. Ο συνθέτης σε αυτό του το έργο αποτύπωσε την ωριμότητα του ύφους του και εξέφρασε την πιο τρυφερή, εκφραστική και ανυπόκριτη μελωδία του παγκόσμιου ρεπερτορίου.
Η υπόθεση του έργου διαδραματίζεται στις ελβετικές Άλπεις και αναφέρεται στον έρωτα ανάμεσα στη χωριατοπούλα Αμίνα και στον αγαπημένο της Ελβίνο. Λίγο πριν τον γάμο τους, η Αμίνα υπνοβατεί και αυτό γεμίζει αμηχανία και δυσαρέσκεια όλους τους συγχωριανούς της, οι οποίοι αντιμετωπίζουν την όλη κατάσταση με προκατάληψη και φοβία. Ωστόσο, το έργο έχει ευτυχές τέλος, αφού η πρωταγωνίστρια, η υπνοβάτισσα, επιστρέφει στην πραγματικότητα, αφήνοντας για πάντα τον φανταστικό κόσμο.
Τον ρόλο της Αμίνας, τον οποίο ερμήνευσε η Κάλλας στη Σκάλα του Μιλάνου το 1955, σε σκηνοθεσία Λουκίνο Βισκόντι, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές, στη συγκεκριμένη παράσταση, ερμηνεύουν η Χριστίνα Πουλίτση και η Βασιλική Καραγιάννη, ενώ τον ρόλο του Ελβίνο μοιράζονται ο Γιάννης Χριστόπουλος και ο Βασίλης Καβάγιας.
Η Υπνοβάτις που ανεβαίνει για οκτώ παραστάσεις στην Εθνική Λυρική Σκηνή, αποτελεί μία παραγωγή υψηλών απαιτήσεων, σε μουσική διεύθυνση του διακεκριμένου αρχιμουσικού Φιλίπ Ωγκέν και σε σκηνοθεσία του Μάρκο Αρτούρο Μαρέλλι, ο οποίος έχτισε τη σκηνοθετική του γραμμή εμπνεόμενος από το αριστούργημα του Τόμας Μαν, Το μαγικό βουνό. Η παράσταση αποτελεί μία συμπαραγωγή της Κρατικής Όπερας της Βιέννης και της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου και έχει ήδη παρουσιαστεί στη Βιέννη, στο Λονδίνο, στο Παρίσι και στη Βαρκελώνη. 11 - 29 Οκτωβρίου 2019.
Η τριλογία Αισχύλου Ορέστεια σε δύο παραστάσεις, Αγαμέμνων η πρώτη και Χοηφόροι-Ευμενίδες η δεύτερη, σε ανέβασμα του Εθνικού Θεάτρου στις 20 και 21 Σεπτεμβρίου αντίστοιχα, στο Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη.
Οι τρεις τραγωδίες, αποτελούν μία καινοτόμο πρόταση του Εθνικού Θεάτρου από τρεις γυναίκες σκηνοθέτες, την Ιώ Βουλγαράκη, τη Λίλλυ Μελεμέ και τη Γεωργία Μαυραγάνη, οι οποίες για πρώτη φορά κλήθηκαν να παρουσιάσουν μία ενιαία παράσταση στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και το έκαναν με εξαιρετική επιτυχία. Η υπερπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου στηρίχθηκε στην ιδέα της σκυτάλης, το ένα έργο οδηγεί και παραδίδει στο άλλο.
Στις 20 Σεπτεμβρίου, στο πρώτο έργο του Αισχύλου, Αγαμέμνων, όπου ο βασιλιάς επιστρέφει στο σπίτι του και δολοφονείται από τη γυναίκα του Κλυταιμνήστρα, ένας αξιόλογος θίασος πρωταγωνιστών, με τον Αργύρη Ξάφη, τη Δέσποινα Κούρτη, την Εύη Σαουλίδου, τον Αλέξανδρο Λογοθέτη, τον Στέλιο Ιακωβίδη και τον Δημήτρη Γεωργιάδη πλαισιώνονται από τον πραγματικό πρωταγωνιστή της τραγωδίας, τον χορό των ανδρών, που κρατά τον κύριο ρόλο και τον κύριο λόγο στα πεπραγμένα.
Στις 21 Σεπτεμβρίου, στο δεύτερο μέρος της Ορέστειας, Χοηφόροι, δέκα χρόνια μετά το τέλος του Αγαμέμνονα, ο Ορέστης επιστρέφει εκδικητής των σφετεριστών του θρόνου του πατέρα του, των εραστών, της Κλυταιμνήστρας και του Αίγισθου. Το τοπίο είναι ζοφερό και σκοτεινό και ο κόσμος έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Η βία με βία θα εξαγνίσει την κοινωνία και θα την οδηγήσει στο φως. Πρωταγωνιστεί η Φιλαρέτη Κομνηνού και ο Γιώργος Χρυσοστόμου με χορό γυναικών.
Την ίδια βραδιά, οι Ευμενίδες και ο Ορέστης κυνηγημένος από τις Ερινύες και από το φάντασμα της Κλυταιμνήστρας, ψάχνει να βρει καταφύγιο και αθώωση. Δεν είχε άλλη επιλογή από αυτήν που ακολούθησε. Η Αθηνά στέκεται στο πλευρό του και τον δικαιώνει. Αποκαθίσταται η ισορροπία και η συμφιλίωση.
