ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 0030 210 920 6000
IHG® TOLL FREE: 00 800 3122 1211
Για όλους εμάς που διασχίζουμε συχνά με τα πόδια το κέντρο της πόλης, οι στοές της Αθήνας είναι ένας «εύκολος» τρόπος να συντομεύσουμε τη διαδρομή μας ή ένα εμπορικό σημείο, στο οποίο κρύβονται μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα καταστήματα της πόλης. Οι στοές της Αθήνας είναι αρκετές και όλες τους ενδιαφέρουσες, με ονοματοθεσία που παραπέμπει άλλοτε στον αρχιτέκτονα στον οποίο οφείλουν τον σχεδιασμό τους ή σε κάποιον ήρωα ή και εθνικό ευεργέτη.
Οι περισσότερες από τις στοές του κέντρου της πόλης σχεδιάστηκαν στα μέσα του 19 ου αι. έως και στα μέσα του 20 ου και αποτελούσαν περίτεχνα περάσματα που δημιουργούνταν στο εσωτερικό των οικοδομικών τετραγώνων. Από τις πιο χαρακτηριστικές και «ζωντανές» στοές της πρωτεύουσας, η Στοά Σπυρομήλιου, που εντυπωσιάζει έπειτα από τη συνολική ανακαίνιση των κτηρίων του Μετοχικού Ταμείου Στρατού που βρίσκονται εκατέρωθεν. Στο πέρασμά της συναντάμε καταστήματα, εστιατόρια, καφέ και μπαρ, γυμναστήριο και θέατρο, με το περίφημο Παλλάς να βρίσκεται στη μία της πλευρά.
Εξίσου εντυπωσιακή αλλά με έναν λιγότερο κοσμικό τρόπο και περισσότερο σοφιστικέ, η Στοά του βιβλίου, που όπως μαρτυρά το όνομά της εκεί φιλοξενούνται βιβλιοπωλεία αλλά και χώροι πολιτισμού και καφέ. Ενώνεται με τη στοά Αρσάκη, αφού ένα από τα κτήρια που γειτνιάζουν είναι το Αρσάκειο Μέγαρο, στο οποίο φοιτούν για πρώτη φορά κορίτσια. Εδώ, η εκπαίδευση συνεχίζεται, μέσα στις 8 αίθουσες της στοάς, όπου παραδίδονται στο «ελεύθερο Πανεπιστήμιο» δωρεάν μαθήματα σε όλους τους ενδιαφερόμενους, από πανεπιστημιακούς και ερευνητές. Στο υπόγειο της Στοάς βρίσκεται και το θρυλικό Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν.
Ανάμεσα στις στοές τέχνης, αξίζει κανείς να σταθεί στις «μουσικές» στοές, στη στοά Όπερας με μία μοναδική στην Αθήνα συλλογή κλασικής κυρίως μουσικής και στη στοά Ηφαίστου, με μεταχειρισμένους κυρίως δίσκους, βινύλια για λάτρεις του ροκ και του χέβι μέταλ. Οι στοές απηχούν ζωηρές συζητήσεις και έντονες διαφωνίες μεταξύ των πολιτικών και των καλλιτεχνών μίας άλλης εποχής όταν τα αυτοκίνητα ήταν μετρημένα και το χρώμα του κινηματογράφου, ασπρόμαυρο. Η στοά Κοραή, με το άλλοτε «αεικίνητο» ασανσέρ που έχει καταγραφεί σε πολλές ελληνικές ταινίες, από το οποίο πηδούσαν οι «αναβάτες» του την κατάλληλη στιγμή για να ανέβουν ή να κατέβουν, η στοά Ορφανίδου που στην αγκαλιά της άνοιξε ένα από τα πρώτα καταστήματα που εμπορεύονταν παντελόνια τζιν και που έσφυζε από πελάτες που συνωστίζονταν για να τα αγοράσουν, η στοά Καΐρη στο Μοναστηράκι, που ακόμη και σήμερα φιλοξενεί δεκάδες καταστήματα χαρτικών και ειδών συσκευασίας, μας γυρνούν σε μία άλλη εποχή, ξεχασμένη για τα καλά, αλλά πάντα νοσταλγική.
10 Νοεμβρίου 2019. O 37ος Κλασικός Μαραθώνιος της Αθήνας, ο Αυθεντικός, σπάει ακόμη ένα ιστορικό ρεκόρ συμμετοχής, με 65.000 περίπου δηλωμένες συμμετοχές (οι περσινές αντίστοιχες ήταν 55.000), από 120 και πλέον χώρες. Όλοι οι συμμετέχοντες με αφορμή το τρέξιμο, θα ενώσουν τις φωνές τους δηλώνοντας τις αξίες που εμπεριέχει και εκφράζει ο συγκεκριμένος αγώνας δρόμου. Στον αγώνα της κλασικής διαδρομής με τη συμμετοχή περίπου 20.000 αθλητών, θα συμμετάσχουν σπουδαίοι αθλητές σε παγκόσμιο επίπεδο, με εξαιρετικές επιδόσεις αλλά και δρομείς που μέσα από τον μαραθώνιο δρόμο ανακαλύπτουν τα ψυχικά τους αποθέματα, την ευφορία της προσπάθειας, τη συγκίνηση τη στιγμή του τερματισμού. Ο μαραθώνιος δρόμος δοκιμάζει όχι μόνο τις σωματικές τους δυνάμεις αλλά και τις ψυχικές τους αντοχές και για τους περισσότερους συμμετέχοντες ο αγώνας αυτός αποτελεί τον δικό τους τρόπο ζωής.
Στον 37ο Μαραθώνιο θα πραγματοποιηθούν εκτός από την κλασική διαδρομή, αγώνες δρόμου 10χλμ. και 5χλμ., δυναμικό βάδισμα, αγώνας παιδιών και αγώνας special Olympics. Για πρώτη φορά ο αγώνας των 10χλμ. θα πραγματοποιηθεί την προηγούμενη ημέρα, Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2019, ενώ οι εκδηλώσεις θα διαρκέσουν συνολικά 5 ημέρες από την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου έως και την ολοκλήρωση του Μαραθωνίου την Κυριακή 10 Νοεμβρίου.
Για όλους όσοι θέλουν να παρακολουθήσουν την κλασική διαδρομή και να έχουν εικόνα των αθλητών και των επιδόσεών τους, μπορούν να κατεβάσουν στο κινητό τους δωρεάν την εφαρμογή «Athens Marathon. The Authentic».
Η ιστορία του κρασιού στην Ελλάδα είναι συνυφασμένη με την ίδια την ιστορία του τόπου, αφού το κρασί αποτελούσε από τα αρχαία χρόνια βασικό είδος διατροφής μαζί με το ψωμί και το λάδι. Μαγειρικά σκεύη και δοχεία φύλαξης που χρονολογούνται ακόμη και πριν από 3.500 χρόνια, από τη μινωική Κρήτη, από τη Σαντορίνη, από τον Κυκλαδικό και τον μυκηναϊκό πολιτισμό, καταμαρτυρούν τη συνεχή παραγωγή και εμπορία του κρασιού που πίνεται πάντα νερωμένο, ευφραίνει την ψυχή και ζωηρεύει τις συζητήσεις. Το κρασί πέρασε από τα βυζαντινά χρόνια διατηρώντας την πρωτοκαθεδρία του στο τραπέζι μας και έφτασε μέχρι τους σύγχρονους χρόνους χωρίς να σταματήσει, ούτε στα κρισιμότερα οικονομικά χρόνια, να αποτελεί κομμάτι της διατροφής και της κοινωνικοποίησής μας.
Η Αττική και τα οινοποιεία της, αποτελούν ίσως μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις όπου καλλιέργειες της αμπέλου βρίσκονται μέσα στον αστικό ιστό, ενώ τα 3.000 χρόνια που καλλιεργείται η γη της με αμπέλι, την κάνουν πράγματι ξεχωριστή. Η πιο χαρακτηριστική ποικιλία αμπέλου που καλλιεργείται στην Αττική είναι το Σαββατιανό, με 65.000 στρέμματα συνολικής καλλιέργειας και πάρα πολλά οινοποιεία. Εκτός από το Σαββατιανό, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά εμφανίζει η ποικιλία Ροδίτης, η Μαλαγουζιά και το Ασύρτικο.
Οι σημαντικότεροι αμπελώνες που ανήκουν στο δίκτυο των Οινοποιείων Δρόμων Κρασιού της Αθήνας, είναι το κτήμα Κοκοτού στη Σταμάτα Αττικής, οι Αμπελώνες Μάρκου, στη λεωφόρο Παιανίας-Μαρκοπούλου, το Μικροοινοποιείο Μυλωνάς στην Κερατέα Αττικής, το Οινοποιείο Παπαγιαννάκος στο Μαρκόπουλο Μεσογαίας και τα Οινοποιεία Αναστασίας Φράγκου στη Ραφήνα. Όλοι οι αμπελώνες είναι επισκέψιμοι και διαθέτουν τις προϋποθέσεις για να υποδεχτούν επισκέπτες, να συμμετάσχουν σε ειδικές δοκιμές κρασιών και φυσικά να αγοράσουν επιτόπου τα κρασιά της επιλογής τους. Όλα τα οινοποιεία ανήκουν στην ένωση οινοπαραγωγών της Αττικής με στόχο να συνδεθούν με τους διάσημους αρχαιολογικούς χώρους και τα φυσικά αξιοθέατα της περιοχής.
Μία περιπέτεια 27 ετών έφτασε σε ευτυχές τέλος και εμείς, όλοι όσοι αγαπάμε την τέχνη, από τις 2 Οκτωβρίου 2019, έχουμε το «δικό» μας Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην οδό Ερατοσθένους 13, στο Παγκράτι, ένα 11όροφο κτήριο - κόσμημα υψηλής αισθητικής πάνω στην πλατεία του Αγίου Σπυρίδωνα, θα φιλοξενεί 180 μοναδικά έργα τέχνης, γλυπτά και πίνακες, της μοντέρνας και της σύγχρονης τέχνης, κυρίως ευρωπαϊκής, από το 1880 έως το 1980, περιοδικές εκθέσεις Ελλήνων και Ξένων καλλιτεχνών και πολλές εκπαιδευτικές δράσεις.
Στην επιφάνεια των 7.250τ.μ. του κτηρίου θα εκτίθεται η θρυλική συλλογή του Βασίλη και της Ελίζας Γουλανδρή, δύο ανθρώπων που συγκαταλέγονται ανάμεσα στους κορυφαίους συλλέκτες παγκοσμίως στο δεύτερο μισό του 20 ου αιώνα. Μοναδικό κριτήριο της σπουδαίας αυτής συλλογής, οι προσωπικοί αισθητικοί κώδικες του Βασίλη και της Ελίζας Γουλανδρή. Των ανθρώπων που επέλεγαν τα έργα τους με γνώμονα την αγάπη τους για το ωραίο και έχτιζαν τη συλλογή τους με απαράμιλλη αφοσίωση και με τη σκέψη στραμμένη στο μοίρασμα της συλλογής τους με όλους. Από τη δεκαετία του 1950, οι δύο παθιασμένοι αλλά μεθοδικοί και υπομονετικοί συλλέκτες, προσέθεταν στη συλλογή τους μερικά από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα τέχνης παγκοσμίως. Βαν Γκονγκ, Σεζάν, Τουλούς Λοτρέκ, Πικάσσο, Μπρακ, Μιρό, Καντίνσκυ, Πωλ Κλε, Λεζέρ, Μπέϊκον, Τζιακομέττι, Πόλοκ, Ουντερβάσερ, Ντε Κίρικο, Παρθένης, Τέτσης, Βασιλείου, Μπουζιάνης, Χατζηκυριάκος – Γκίκας, Μόραλης, Τόμπρος. Ανάμεσα στις εκθεσιακές αίθουσες συμπεριλαμβάνεται και μία αίθουσα αφιερωμένη στη συλλογή των αείμνηστων οραματιστών από γαλλικά έπιπλα και αντικείμενα τέχνης από τον 18 ο αιώνα καθώς και από κινεζικά αντικείμενα τέχνης.
Μετά το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Άνδρου, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Αθήνας Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, ανοίγει τις πόρτες του για να προάγει τις εικαστικές τέχνες και να δώσει την ευκαιρία στο ευρύ κοινό να έρθει σε επαφή με την τέχνη και να την αγαπήσει. Έτσι, το όραμα των εμπνευστών του, του Βασίλη και της Ελίζας Γουλανδρή, για έναν ζωντανό πολιτιστικό φορέα, ενταγμένο επάξια στο διεθνές εικαστικό γίγνεσθαι, γίνεται πραγματικότητα.