ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 0030 210 920 6000
IHG® TOLL FREE: 00 800 3122 1211
Κατεβαίνοντας την Πανεπιστημίου προς την πλατεία Ομονοίας, στο δεξί σου χέρι, τρία κτήρια –σταθμός στην αρχιτεκτονική κληρονομιά της πόλης, «μιλάνε» μία υπέροχη αρχιτεκτονική γλώσσα και αποτελούν ένα από τα πιο όμορφα διατηρητέα κομμάτια της πρωτεύουσας. Σπουδαία και ως προς την ουσία τους η συνεισφορά τους στην Αθήνα.
Το κτήριο της Ακαδημίας Αθηνών έγινε δωρεά του Σίνα πριν οικοδομηθεί για να στεγάσει την «Ακαδημία». Χτίστηκε με σχέδια που έφτιαξε ο Δανός αρχιτέκτονας Θεόφιλος Χάνσεν το 1859, ωστόσο ολοκληρώθηκε χρόνια μετά, το 1885. Το κτήριο στέγασε το Νομισματικό Μουσείο, το 1914 στέγασε το Βυζαντινό Μουσείο, λίγο αργότερα φιλοξένησε τα Γενικά Αρχεία του Κράτους και τέλος στέγασε την Ακαδημία Αθηνών το 1926, χρονολογία την οποία ιδρύθηκε. Το κτήριο έχει χαρακτηριστεί ως το σημαντικό έργο του Θεόφιλου Χάνσεν αλλά και ως «το ωραιότερο νεοκλασικό οικοδόμημα του κόσμου». Πηγή έμπνευσης για το σχεδιασμό του ήταν σύμφωνα με τον Χάνσεν η κλασική αρχιτεκτονική του 5ου αιώνα. Στην είσοδό του είναι τοποθετημένοι οι ανδριάντες του Σωκράτη και του Πλάτωνα, ενώ στους κίονες δεξιά και αριστερά βρίσκονται τοποθετημένοι ο θεός Απόλλωνας και η Αθηνά με την πανοπλία της.
Το κτήριο που στεγάσει το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1841 (έτος ίδρυσης 1836), το πρώτο πανεπιστημιακό ίδρυμα της χώρας, σχεδιάστηκε από τον Δανό αρχιτέκτονα Κρίστιαν Χάνσεν το 1839, επηρεασμένος από τις αρχές του κλασικισμού, τις οποίες όμως προσάρμοσε στο ανθρώπινο μέτρο και στο τοπικό περιβάλλον. Το σύνολο του κτηρίου «φαίνεται» ως ορθογώνιο, ωστόσο αποτελείται από δύο διώροφα «ταυ» εκατέρωθεν, με δύο αντίστοιχες αυλές. Το κτήριο που ολοκληρώθηκε το 1864 με την ανέγερση της μπροστινής του πτέρυγας με πρόπυλο ιωνικού ρυθμού, αποτελεί κομμάτι της αρχιτεκτονικής τριλογίας της Αθήνας με τα δύο κτήρια αμφίπλευρα, της Ακαδημίας Αθηνών και της Εθνικής Βιβλιοθήκης και είναι διακοσμημένο από τον ζωγράφο Karl Rahl.
Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας, τα αρχεία της οποίας αναμένεται να μετεγκατασταθούν στους λαμπρούς χώρους του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, κατέχει μία από τις μεγαλύτερες συλλογές Ελληνικών Χειρογράφων Κωδίκων παγκοσμίως (4.500 περίπου). Το κτήριο που έως σήμερα φιλοξενούσε τους «θησαυρούς» της από το 1903, έγινε με δωρεά του Παναγή Βαλλιάνου και σχεδιάστηκε από τον Θεόφιλο Χάνσεν, με γενική επίβλεψη του Ερνέστου Τσίλλερ και θεωρείται δείγμα του ώριμου νεοκλασικισμού.
Κρυμμένη μέσα στο πράσινο του Υμηττού, η Μονή Καισαριανής, δημιούργημα των Μακεδόνων του Βυζαντίου του 11ου αι., αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα μεσαιωνικά χριστιανικά μνημεία μέσα σε ένα περιβάλλον φυσικής ομορφιάς, δυο βήματα από το κέντρο της πρωτεύουσας. Μία βόλτα στις χωμάτινες διαδρομές του Υμηττού και στο «Αισθητικό» του Δάσος αποτελεί σημαντική ευκαιρία εξερεύνησης του πράσινου αλλά και της ιστορίας.
ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ
Η Μονή της Καισαριανής ήταν η πιο σημαντική και η πιο πλούσια από όλες τις μονές που αναγέρθηκαν στις πλαγιές του Υμηττού από τον 10ο έως και τον 12ο αιώνα. Το Καθολικό της, χτισμένο στα θεμέλια αρχαίου ναού, είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου και οι τοιχογραφίες του ανήκουν στην πλειονότητά τους στα εικονογραφικά πρότυπα της κρητικής σχολής. Ο τοίχος που περιβάλλει το μοναστήρι περικλείει εκτός από την εκκλησία, την τράπεζα, τον λουτρώνα –και τα δύο χτίσματα του 11ου αι. –τα κελιά των μοναχών, ενώ έξω από τον περίβολο βρίσκεται και το κοιμητήριο των μοναχών καθώς και η νεότερη εκκλησία.
ΤΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΔΑΣΟΣ
Σε μία συνολική έκταση 4.460 στρεμμάτων, με υψόμετρο που φτάνει στα 760 μέτρα, απλώνεται ένα δάσος εξαιρετικής ποικιλομορφίας με αυτοφυή βλάστηση αλλά και χιλιάδες δέντρα ως αποτέλεσμα αναδάσωσης από τη Φιλοδασική Ένωση Αθηνών και το Υπουργείο Γεωργίας. Πεύκα, κυπαρίσσια, κουτσουπιές, χαρουπιές, δρυς αλλά και βελανιδιές, ακακίες, ευκάλυπτοι, πλατάνια και ελιές κυριαρχούν εντυπωσιακά. Ανάμεσά τους, πλούσιοι φρυγανότοποι και αγροστώδη εμπλουτίζουν το δάσος από οικολογική άποψη αλλά και αισθητικά.
Ξεκινήστε από τη βάση του βουνού και ανεβείτε. Μπείτε στην εκκλησία και κοιτάξτε ψηλά τον τρούλο. Αφήστε την ομορφιά των δημιουργημάτων φύσης και ανθρώπου να σας κατακλύσει.
«Ο μεγαλύτερος φιλανθρωπικός αγώνας του κόσμου, το No Finish Line έρχεται τώρα στην Αθήνα, για να στηρίξει τα παιδιά που έχουν ανάγκη». Με αυτή την πρόταση ξεκίνησε η επίσημη παρουσίαση του αγώνα που θα πραγματοποιηθεί από τις 26 έως τις 30 Απριλίου στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), ένα αγώνας που καταγράφει χιλιόμετρα και προσφέρει χρήματα για ιερό σκοπό, στην Ένωση «Μαζί για το Παιδί».
Τα χιλιόμετρα μετατρέπονται σε χρήματα για άπορες οικογένειες με ανήλικα παιδιά
Ο αγώνας θα ξεκινήσει στις 26 Απριλίου, ημέρα Τετάρτη στις 7 το απόγευμα και θα τερματιστεί 90 ώρες μετά, την Κυριακή 30 Απριλίου στη 1 το μεσημέρι! Σε αυτές τις 90 συνεχόμενες ώρες, άνθρωποι κάθε ηλικίας θα τρέξουν, θα περπατήσουν, οποιαδήποτε στιγμή το επιθυμούν χωρίς κανέναν περιορισμό στο χρόνο, τον ρυθμό, τον τρόπο, τη διάρκεια, μέσα στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο των 1000 μέτρων στο ΚΠΙΣΝ και θα προσφέρουν χρήματα ανάλογα με τα χιλιόμετρα που θα διανύσουν, στην Ένωση «Μαζί για το Παιδί».
Οι Πρεσβευτές της διοργάνωσης στηρίζουν και δίνουν έμπνευση
Ο συνδυασμός αθλητισμού και φιλανθρωπίας σε έναν χώρο υψηλής αισθητικής, πραγματικό κόσμημα για όλους τους Αθηναίους, με τη συμμετοχή ανθρώπων κάθε ηλικίας που αδιακρίτως μπορούν να τρέξουν ή να περπατήσουν υποστηρίζεται ένθερμα από σπουδαίους Ολυμπιονίκες, όπως ο Πρεσβευτής του αγώνα Νικόλας Κακλαμανάκης και η Μεγάλη Πρέσβειρα της διοργάνωσης Ολυμπιονίκης Κατερίνα Στεφανίδου. Η δήλωση του πρώτου στην επίσημη παρουσίαση του αγώνα «Αυτή η διοργάνωση έχει πετύχει από τη στιγμή που ξεκίνησε και στην πορεία θα πετύχει ακόμη περισσότερα, επειδή υπάρχει πίσω από αυτήν μία ομάδα με αξίες….», μας εμπνέει για συμμετοχή.
Το Ορθόδοξο Πάσχα μοσχοβολά γιασεμί και πασχαλιά. Τα μεσημέρια του είναι ολόφωτα και ζεστά και τα βράδια του υγρά και δροσερά, ακόμη και το Μάη. Κάπου την Μεγάλη Παρασκευή, λίγο πριν και σίγουρα κατά τη διάρκειά της, ο ουρανός γκριζάρει ελαφριά και μερικές φορές, όχι λίγες, δακρύζει με ένα σιγανό, «υπόκωφο» ψιλόβροχο. Τα βράδια ωστόσο, την ώρα που ο Επιτάφιος βγαίνει από την κεντρική πόρτα για να κάνει το γύρο της εκκλησιάς, η βροχή σταματά και η ατμόσφαιρα αρωματίζει από τα λουλούδια που στολίζουν τον περιφερόμενο «τάφο» του Ιησού. Τα Σάββατα είναι λαμπερά και οι Κυριακές, σπάνια δεν είναι λαμπρές. Έτσι είναι κανονισμένο από το Θεό.
Η Μητρόπολη των Αθηνών αγκαλιάζει το Πάσχα των Αθηναίων με τη «νέα» της εικόνα
Το κέντρο της Αθήνας είναι ίσως από τα ιδανικότερα σημεία για να «νιώσει» κανείς το Πάσχα. Οι δεκάδες μικρές κυρίως εκκλησίες, φτιαγμένες στο ανθρώπινο μέτρο, θαρρείς ξωκλήσια ταπεινά που για να μπεις πρέπει να σκύψεις, σε μεταφέρουν σε νησιά, σε μικρά χωριά, στην επαρχία –τόπο καταγωγής του κάθε Αθηναίου. Εξαίρεση η Μητρόπολη Αθηνών, στο Μοναστηράκι που αν και μεγάλη σε μέγεθος, για πρώτη φορά έπειτα από 17 περίπου χρόνια χωρίς σκαλωσιές, με ανακαινισμένες τοιχογραφίες και άρτια συντηρημένες εικόνες, αποτελεί μία από τις καλύτερες επιλογές για Ανάσταση και Επιτάφιο, στον μεγάλο προαύλιο χώρο.
Οι «μικρές» εκκλησίες του κέντρου δημιουργούν μοναδική πασχαλινή ατμόσφαιρα
Οι επιλογές στις «μικρές» εκκλησίες πολλές και όλες υπέροχες. Το μετόχι του Πανάγιου Τάφου, το πρώτο που λαμβάνει το φως από όλη την Ελλάδα, «μαύρο» στο εσωτερικό του φωτισμένο μονάχα από τα λιγοστά κεριά, έχει έναν μαγικό τρόπο να ζεσταίνει την ψυχή. Μέσα ή έξω στην περιφραγμένη αυλή με τα άνθη και τα οπωροφόρα, συμπαρασύρει ακόμη και τον πιο απαθή. Κοντά, στην Πλάκα πάλι, η Αγία Αικατερίνη με τους δύο χαρακτηριστικούς ρωμαϊκούς κίονες κοντά στην είσοδό της, που ωστόσο δεν συσχετίζονται με την εκκλησία –η εκκλησία με σταυροειδή βυζαντινό ρυθμό του 11ου αιώνα, με παλαιότερη παλαιοχριστιανική εντός της, τα ίχνη της οποίας ακόμη φαίνονται, κουβαλά ιστορία αιώνων και στην «πόρτα» της διασταυρώνονται οι επιτάφιοι της Πλάκας. Μία στιγμή που μένει χαραγμένη στη μνήμη όλων όσοι τη ζήσουν.
Οι επιλογές είναι αναρίθμητες και όλες ξεχωριστές
Λίγο πιο έξω από την Πλάκα, στην Ερμού η εκκλησία της Παναγίας Καπνικαρέας του 11ου αιώνα, στον κατάφυτο χώρο του Φιλοπάππου ο Άγιος Δημήτριος Λουμπαρδιάρης, η ρώσικη εκκλησία στη Φιλελλήνων, ο Άγιος Γεώργιος και η «κρυμμένη» εκκλησία των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού. Η Αγία Φωτεινή με θέα τον Παρθενώνα που περιφέρει τον Επιτάφιο έως τις Στήλες του Ολυμπίου Διός καταφέρνει να μας μυήσει κυριολεκτικά σε μια μυστηριακή λατρεία…