Η ιστορία του κρασιού στην Ελλάδα είναι συνυφασμένη με την ίδια την ιστορία του τόπου, αφού το κρασί αποτελούσε από τα αρχαία χρόνια βασικό είδος διατροφής μαζί με το ψωμί και το λάδι. Μαγειρικά σκεύη και δοχεία φύλαξης που χρονολογούνται ακόμη και πριν από 3.500 χρόνια, από τη μινωική Κρήτη, από τη Σαντορίνη, από τον Κυκλαδικό και τον μυκηναϊκό πολιτισμό, καταμαρτυρούν τη συνεχή παραγωγή και εμπορία του κρασιού που πίνεται πάντα νερωμένο, ευφραίνει την ψυχή και ζωηρεύει τις συζητήσεις. Το κρασί πέρασε από τα βυζαντινά χρόνια διατηρώντας την πρωτοκαθεδρία του στο τραπέζι μας και έφτασε μέχρι τους σύγχρονους χρόνους χωρίς να σταματήσει, ούτε στα κρισιμότερα οικονομικά χρόνια, να αποτελεί κομμάτι της διατροφής και της κοινωνικοποίησής μας.
Η Αττική και τα οινοποιεία της, αποτελούν ίσως μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις όπου καλλιέργειες της αμπέλου βρίσκονται μέσα στον αστικό ιστό, ενώ τα 3.000 χρόνια που καλλιεργείται η γη της με αμπέλι, την κάνουν πράγματι ξεχωριστή. Η πιο χαρακτηριστική ποικιλία αμπέλου που καλλιεργείται στην Αττική είναι το Σαββατιανό, με 65.000 στρέμματα συνολικής καλλιέργειας και πάρα πολλά οινοποιεία. Εκτός από το Σαββατιανό, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά εμφανίζει η ποικιλία Ροδίτης, η Μαλαγουζιά και το Ασύρτικο.
Οι σημαντικότεροι αμπελώνες που ανήκουν στο δίκτυο των Οινοποιείων Δρόμων Κρασιού της Αθήνας, είναι το κτήμα Κοκοτού στη Σταμάτα Αττικής, οι Αμπελώνες Μάρκου, στη λεωφόρο Παιανίας-Μαρκοπούλου, το Μικροοινοποιείο Μυλωνάς στην Κερατέα Αττικής, το Οινοποιείο Παπαγιαννάκος στο Μαρκόπουλο Μεσογαίας και τα Οινοποιεία Αναστασίας Φράγκου στη Ραφήνα. Όλοι οι αμπελώνες είναι επισκέψιμοι και διαθέτουν τις προϋποθέσεις για να υποδεχτούν επισκέπτες, να συμμετάσχουν σε ειδικές δοκιμές κρασιών και φυσικά να αγοράσουν επιτόπου τα κρασιά της επιλογής τους. Όλα τα οινοποιεία ανήκουν στην ένωση οινοπαραγωγών της Αττικής με στόχο να συνδεθούν με τους διάσημους αρχαιολογικούς χώρους και τα φυσικά αξιοθέατα της περιοχής.