Τρεις εκθεσιακοί χώροι στους υπέροχους κήπους του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου στην Αθήνα, εκπλήσσουν ακόμη και τους κατοίκους της πόλης, που αν και γνωρίζουν το Μουσείο, δεν έχουν ανακαλύψει τους εξωτερικούς του χώρους, όαση ψυχαγωγίας και γνώσης.
Η φρεατο-δεξαμενή, ο παράδεισος όπως τον αντιλαμβάνονταν οι Βυζαντινοί και ο Ιλισσός από την αρχαιότητα έως σήμερα είναι οι τρεις εξωτερικοί εκθεσιακοί χώροι του Μουσείου, που εκτίθενται στους κήπους του Βυζαντινού Μουσείου μέσα στα οπωροφόρα δέντρα και στα αρωματικά φυτά, ξετυλίγοντας την ιστορία και την τέχνη του τόπου διαχρονικά. Η φρεατο-μηχανή, από τη λέξη φρέαρ, λειτουργούσε ως τοπική μονάδα διαχείρισης ύδατος για την ύδρευση και την άρδευση της περιοχής, χωρίς ωστόσο να γνωρίζουμε εάν αυτή συνδέονταν με κάποιο ευρύτερο σύστημα ύδρευσης. Στο σημείο που εκτίθεται, ο επισκέπτης μπορεί να διαβάσει πληροφορίες για τους υδάτινους πόρους της Αττικής, για τα υδραγωγεία της πρωτεύουσας και για τους τρόπους υδροδότησης της πόλης μετά το 1834.
Από την είσοδο της λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου εκτίθενται εκθέματα όπως ο τάφος των ύστερων ρωμαϊκών χρόνων, τάφοι κοντά στον Ιλισσό, ο παράδεισος στη βυζαντινή τέχνη και στο Βυζαντινό Μουσείο, το νερό στον χριστιανισμό, ο παράδεισος και ο θάνατος, ενώ στην ίδια ευρύτερη περιοχή βρίσκεται η περιοχή του Ιλισσού κατά την αρχαιότητα και κατά τους αιώνες 18ος έως και 21ος και παλαιοχριστιανική Βασιλική του Ιλισσού του 5ου – 6ου αι. μ.Χ..