Η προσπάθεια του Φίγκαρο και της Σουζάννας να πραγματοποιήσουν τον γάμο τους παρά τα εμπόδια που συνεχώς φέρνει μπροστά τους ο αφέντης Κόμης αποτελεί το κεντρικό θέμα της τετράπρακτης κωμικής όπερας «οι γάμοι του Φίγκαρο» του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, σε κείμενο του Λορέντζο Ντα Πόντε, βασιζόμενο στην κωμωδία του Πιερ-Ωγκυστέν Καρόν ντε Μπωμαρσαί Η τρελή ημέρα ή Ο γάμος του Φίγκαρο.
Η όπερα που απηχεί την ένταση των σχέσεων μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών τάξεων, καταφέρνει αριστουργηματικά να σκιαγραφεί τον κάθε χαρακτήρα με άριες για κάθε ρόλο, με ντουέτα αλλά και με σύνολα ακόμη και επτά προσώπων. Οι όψεις των ανθρώπων προβάλλονται ρεαλιστικά αναδεικνύοντας όλες τις πλευρές τους, φωτίζοντας μέσα από τη δύναμη της μουσικής, τις πτυχές των χαρακτήρων. Ο Μότσαρτ στο έργο του «Οι γάμοι του Φίγκαρο» κατάφερε σύμφωνα με τον Ντα Πόντε, να δημιουργήσει ένα νέο είδος θεάματος στην ιστορία του λυρικού θεάτρου.
Η παράσταση της Λυρικής σκηνής
Η παράσταση της Λυρικής σκηνής σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη, αναδεικνύει τις ιδιαιτερότητες του έργου, την παραδοξότητα, το κωμικό στοιχείο και υπογραμμίζει την διαχρονική κοινωνική πάλη. Τη μουσική διεύθυνση υπογράφουν ο Μάριος Παπαδόπουλος και ο Γιώργος Μπαλατσινός και τους πρωταγωνιστικούς ρόλους κρατούν καταξιωμένοι Έλληνες πρωταγωνιστές. Τα κοστούμια σχεδίασε η Ιωάννα Τσάμη και τους φωτισμούς η Μελίνα Μάσχα.