Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης παρουσιάζει τρεις αρχαίες πόλεις της Κρήτης με κοινό παρονομαστή τη δημιουργία τους, την ακμή τους, την παρακμή, την καταστροφή, την εγκατάλειψη και τη λήθη. Η αρχαιολογική σκαπάνη ωστόσο, τους έδωσε ξανά ζωή, παλαιότερα αλλά και πρόσφατα, ξεδιπλώνοντας το μεγαλείο τους και τη σημασία τους από τα νεολιθικά χρόνια (7η και 6η χιλιετία π.Χ.) έως και τα βυζαντινά. 500 αρχαιότητες που έχουν έρθει στο φως από την εποχή του Έβανς και τα ανάκτορα της Κνωσού έως και σήμερα, ανάγλυφα, ειδώλια, επιγραφές, αγγεία, κοσμήματα, όπλα και ποικίλα ακόμη έργα από διαφορετικά υλικά, εξιστορούν πολιτιστικές διαδρομές αιώνων.
Στην Κνωσό εντυπωσιάζει η πτυχή με την οποία αποφάσισαν οι συνδιοργανωτές να ασχοληθούν, αυτήν την εκτός «ανακτόρων» εποχής. Η Κνωσός, πριν κατασκευαστεί το περίφημο ανάκτορο, κατά τη νεολιθική εποχή αλλά και μετά την ανακτορική περίοδο, στα γεωμετρικά, αρχαϊκά, κλασικά, ελληνιστικά, ρωμαϊκά και χριστιανικά ακόμη χρόνια, έχει να παρουσιάσει σπουδαία ευρήματα και περιόδους ακμής, καταδεικνύοντας την κοπιώδη προσπάθεια των αρχαιολόγων να φέρνουν συνεχώς στην επιφάνεια στοιχεία που συμπληρώνουν το παζλ της ιστορίας ενός τόπου, ενός ολόκληρου πολιτισμού. Η Ελεύθερνα, που μόλις τον 18ο και 19ο αιώνα έγινε εφικτό να τοποθετηθεί σωστά γεωγραφικά, αναδύθηκε με πρωτοβουλία του Βενιζέλου και ανασκαφές από τον Πετρουλάκη και τον Payne, με τις συστηματικές έρευνες να ξεκινούν ουσιαστικά το 1984 έως σήμερα. Η Άπτερα, που ταυτοποιήθηκε από τον R. Pashley το 1834, ανασκάφηκε σε διάφορες χρονολογικές φάσεις από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή αλλά και από συνεχιστές αρχαιολόγους, Έλληνες, Ιταλούς και Γερμανούς, μόλις το 1958 ξεκίνησε να ερευνάται με σωστικό χαρακτήρα, ενώ από το 1984 έως σήμερα συνεχίζεται η αρχαιολογική έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Ξεναγήσεις κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 12:30. Έως τις 20 Απριλίου 2019.